Zeynep'le sık sık ders çalışmaya kütüphaneye iniyorduk. Çok güzel anlatıyordu aq öğretmenler anlatınca böyle anlayamıyordum. Zeynep beni tek bir hareketiyle bile heyecanlandırıyordu.
O bana konu anlatırken o kıvırcık saçlarıyla oynamak onu doya doya koklamak istiyordum. O kitaba odaklanıp bana anlatırken onu izliyordum, saçlarına elimi zütürüyordum, zütüm yemiyordu indiriyordum sonra.
Daha neyiz ki aq biz? diye soruyodum kendi kendime. Belki de ona göre arkadaştık? Bu konuyu da halletmek istiyordum. Kaan'la konuşup fikir danışmayı aklıma kazıdım. Onu incelemeye devam ederken bi anda
kitaptan bana döndü ve ona baktığımı anladığında kızardı bakışlarını kaçırıyordu. Neden dinlemiyosun dedi. Dinliyorum anlat sen dedim. Çok hoşuma gitmişti bu hareketleri.
Peki deyip anlatmaya devam etti. Ben de zor bela kızdan odağımı çekip anlattıklarını aklıma kazımaya başladım. Bi yerden sonra dersi bi kenara bırakıp kendimizi koyu bi sohbetin içinde bulmuştuk.
Kütüphanede kimin olduğunu umursamadan gülerek sohbet ediyorduk ve zilin çalmasıyla sohbetimizde yarıda kaldı. Beraber sınıfa çıkıp yerlerimize oturduk. Bu teneffüste ders çalışmak yerine koridorda dolaşıp sohbet ediyorduk.