Deniz : Aşkım

Ben: Efendim Can'ım

Deniz: Biz çok mutlu olacağız değil mi

Ben : Evet

Tekrar sessizleşti ortam ayağa kalktı. Sanırım gitmesinin vakti gelmişti . Gitsin istemiyordum ama gitmesi de gerekiyordu.

Kapıya doğru yürümeye başladık. Eli elimdeydi ilk kapının deliğinden bakıp kendi kapılarının açık olup olmadığını kontrol etti. Açık olmadığını gördüğün de çıktı ve

Deniz : Yarın görüşürüz aşkım

Ben: görüşürüz canım

Zili çalmasını bekledim çaldıktan sonra kapımı kapattım içeriye girdim. Yatağıma yattım bugünün yorgunluğu ile uyuyakaldım. Sahi bugün gerçekten ne kadar çok şey yaşanmıştı.