Reddedilmemek için sırf biraz da olsa umut kalsın diye sevdiği kişiye açılamayan ,
Hadi açıldın da kabul etti diyelim ya istediğini verememekten , kendinden soğutmaktan korkan,
Değil elinden tutmak yanından geçerken ne yapıcağını şaşıran,
Bir erkekle gördüğünde arkadaşıdır ya önemli biri değildir diye düşünen,
Sırf onu görebilmek için bir kez onu gördüğün yerden aynı saatte geçip görme umuduyla yanıp tutuşan,
Aklına onunla ilgili fesat şeyler geldiğinde kendinden utanan bir daha düşünmemeye çalışan,
Onunla aile kurmak isteyen ama bir yandan da tanıyınca bildiğim kişi olmadığını öğrenirim ondan soğurum diye korkan,
Onu sevmeyi seven platonikliği yıllardır benimsemiş olan,

Açılamayan bi yandan da açılmak istemeyen yiğit, efendi,adam gibi adamlar var mı