"unutamadım, ne olur anla beni"

böyle diyor barış manço. sahi sen özlemedin mi beni ?

fotoğraflarına bakarak uyuyakaldığım geceler çok şey anlatıyor. sahi sen anlıyor musun ? gerçekten anlayabiliyor musun, yüreğimdeki acıyı ? sensiz geçen şu gecedeki sancılarımı, çaresizliğimi görebiliyor musun ? öyle acıyor ki içim, öyle yanıyor ki.

senin kokunla anlam bulurdum. senin ellerinle güçlenirdim, en çaresiz anımda. seninle mutlu olurdum. senin gözlerinle görürdüm şu güzel dünyayı. sen işlemiştin içime gökyüzünü. şimdi başımı her kahrolası yastığa koyduğum da yüreğimin dayanılmayacak derecede acıdığını hissedebiliyorum. sana olan sevgimden her gece ölüveriyorum.

canım çok yanıyor, çok üzülüyorum. fotoğrafları sevmekten, seni hayal etmekten, seni öpmemi düşünmeden duramıyorum. ben gerçekten seni öpmeyi özledim

gerçekten sen hiç mi özlemedin beni ?