Bozkırların, dağların ve steplerin mertliğiyle,
Bağışlasın beni, yüce Lenin’in ülkesi,
Suçlu benim, gözümün önünde vuruldu kardeşlik,
Durdurabilirdim mutlak, durduramadım.

Bu suç bir aymazın suçu değil, benim suçum,
Memleketime sahip olamamışım demek,
Yeterince yanamamışım vatan ocağında.
Bağımsız Türkiye’nin ve Avrasya’nın başı için,
Sesleniyorum türkülerin ve destanların diliyle.

Özür diliyorum Mayakovski’den ve Gorki’den de,
Faşist orduların işini bitiren ivan’dan.
Vatanseverlik savaşının her kahramanından,
Çoluk çocuk, kadın erkek, asker sivil,
Tam 23 milyon yüz bin şehitten ve Gagarin’den.

Kurtuluş Savaşımıza el veren moy brat’tan,
Semyon Aralof ve ipe giden Tanya’dan
Ve yoksul kesesinden tenekeyle altın gönderen,
Devrimci Rus köylüsünden özür diliyorum...
Özür diliyorum Dumlupınar şehitlerinin huzurunda,
Demirin, çeliğin ve yüksek fırınların namusuyla,
Ve on binlerce tüfeğin, topun, kılıcın.

Ben bir Türk şairi, Hüseyin Haydar,
Suçumu itiraf ediyorum, yüzümü güneşe dönerek:
Ülkemi kör karanlıktan kurtaramamışım demek.
Özür diliyorum büyük Rus milletinden,
Diz çökerek Olgen Peşkov’un annesinin önünde.