şahsen bende olduğunu düşünüyorum sürekli gideceğim yerleri yapacağım şeyleri planlıyorum, bir ortama girince kiminle ne konuşmam gerekir analizini yapıyorum hatta konuşma sırasında cevabı aldığım andan itibaren acaba söylememem gereken bişey mi söyledim acaba diye düşünüyorum. Yaptıklarımı her zaman acaba yapmamalı mıydım olarak kendi aklımda değerlendirip kendimce öyle olmasa nasıl olur diye düşünüyorum. Kız arkadaşlarımın hep beni aldatacağını düşünüyorum ve her zaman insanların benden bi çıkarı olduğunu düşünüyorum. iyi olduğum ve takdir gördüğüm şeylerde aslında öyle olmadığımı bile kendi kendime aklıma oturtuyorum ve evde teksem oturduğum yerde sadece felaket senaryoları üretiyorum bu senaryolar toplumsal değil kişisel oturduğum yerde bunalıyorum. Her şeyi sürekli sorguluyorum bunu yapmaktan kendimi almaya çalışınca da daha da üsteliyorum. Kimseye söyleyemiyorum ve her gece düşüncelerimi engellemeye çalışıyorum her gece uykusuzluktan bitkin düşüp uyuya kalana dek düşünmeye kendimle konuşmaya devam ediyorum, odaklanıp tam uykuya daldığımda tedirgin olup uyanıyorum gözlerimin her gün ağrıdığını hissediyorum. Uzun zamandır bundan kurtulmaya çalışıyorum ama yapamıyorum. Üniversite öğrencisiyim ve bununla yaşamak okulumu da çok etkiliyor çözümünü bilen biri varsa lütfen yardımcı olsun.