Aradaki mesafe gerçekten korkutucuydu. Ama yapacak bir şeyimiz yoktu mecbur atlayacaktık. ilk önce Hector başarıyla atladı. Sonra Nik bana atlamamı işaret etti. Gardiyanlar yaklaşıyordu bir an önce gitmeliydik. Dualar ederek sonunda karşı çatıya atladım. Bir şeyim yoktu. Sıra Niklaus'da

/Hadi Niklaus korkulacak bir şey yok.

Nik uzun bir nefes aldıktan sonra atladı. Tam düşecekken elinden kavradım. Yukarı doğru çeekerken kurşun sesiyle beraber duraksadı. Ağzından kan geliyordu. Vurulmuştu.

-Nik sakın bırakma dayan hadi çıkacaz burdan..

Dayanamıyordu kendini aşağı, boşluğa dogru bırakmak istedi ama izin vermedim, veremezdim..

-Nik diğer kolunu da uzat bana hadi acele et.

Niklaus yüzüne acı bir gülümseme yerleştirerek boşluğa doğru bıraktı kendini.

-Niklauss hayırr.

-Gitmemiz gerekiyor Cooper gardiyanlar yolda.

-Hayır hala orada biliyorum.

-Hayır o öldü hadi tekne duvarın hemen arkasında.

-Hayır hayır yapamam olmaz, onu bırakamam.

-Cooper Niklaus öldü şimdi ya benimle geliesin ya da onun peşinden gidersin.

-Pekala keyfin bilir

diyerek uzaklaştı

Kalkmam gerekiyordu yoksa bende kardeşim gibi vurulabilirdim. Arkama bile bakmadan ağlayarak Hector'un peşinden tekneye doğru ilerledim..