Sabahın ilk ışıklarıyla, içime sevdigim maddeyi çekiyorum. Önümde baraj. Telefonu arabaya bağlayıp " Honey Cocaine - Money Murderer" parçasını açtıktan sonra keyfimize keyif kattiktan sonra şehire doğru yola çıkıyoruz.

Önce bize girip anneciğimden gece vakti dışarı çıkma konusunda biraz azar isittikten sonra o mükemmel kahvaltiya yumuluyoruz. Maddenin etkisiyle kurt gibi acıkmışız...

Daha sonra hem odam hemde stüdyo olan yere çıkıyoruz üst katta. Başlıyorum midi klavye üzerinden birşeyler saçmalamaya. Hangi düzen kafama yatarsa onu isleyecegim.

Mustafa beni bekleyemeden sözünü yazmaya başlıyor bile. Gayette güzel gidiyor. O an dış dünyayla bağlantımızı kesiyoruz. Telefonlar kapalı. Modem kapalı odanın kapısı kilitli. Ben nota basıyorum Mustafa söz yazıyor. 4 saatin sonunda elimiz boş yine çıkıyoruz odadan.

Kız arkadaşım mesaj atıyor;

K: Nerdesin sen !
B: Evdeydim Mustafayla çalıştık biraz.
K: Kesin öyledir hep öyle oluyor zaten. Benimle hiç ilgilenmiyorsun. Varsa yoksa müzik ve işe yaramaz tutkuların!
B: Uzatmaya devam edecek misin?
K: Evet, yeter artık !

Telefonumu yine kapatıyorum sonra. Tekrar atlıyoruz arabaya. Kafamızda Seyir tepesine çıkıp biraz oturmak var. Tabi işler böyle olmuyor..