Ezan sesini duydukça içimde birşey titriyordu sanki. Yavaş yavaş agirlasmaya başladım. Yıkıldım olduğum yere , Gözlerim yarıya kadar kapandı.. Başımı soğuk yere yasladim. Köpeğim geldi biraz suratimi yalayıp yanıma yattı. Kipirdamak için bile halim yoktu.

Bi oyunun içindeydik. Engellerle dolu bi oyun. Ve biz bu oyuna biraz daha aşılmaz engeller katiyorduk. Şöyle düşünün;

Bi oyun satın alıyorsunuz. Oynamaya başlıyorsunuz. Kısa bi süre sonra sıkılıyorsunuz oyundan. Kendiniz yama yazıyorsunuz oyuna. Bu yama oyunu kolaylaştırsada illa ki oyunun bazı bölgelerine hasar veriyor. Bozuluyor oyun.

Bu düşüncelerin icindeyken Fahrinin telefonu çaldı. Duyuyordum sesleri. Arayan Duyguydu. Evdekilerle kavga etmiş Fahriye lütfen beni biraz al dolasalim diyodu. Fahride Can gildeyim durumlar biraz kötü sen gelsene dedi. Kafamı kaldirip hayır diyebildim ama iş işten geçmişti Duygu geliyordu Fahri adresu vermişti bile..