evet ben doğruya doğru bir liseliyim ama kendimle ilk kez bu kadar gurur duydum
her neyse olay şöyle:

tarih dersindeyiz ve hoca önderimiz Atatürk ün savaşlardaki başarısı felan anlattı d anlattı tayibin got kılları durur mu gülmeye felan başladılar sabrım taşıyordu daha pkk ile uğraşamayan adamı üstün tutmalar

yeter ulan diye bağırdım hoca ani bir kalkışla yüzüme tokadı atacakken kolundan tuttum beyler ve hakkın yok dedim
müdürün yanına sözüyle kapıdan çıkarken
sòylediğim sözler aynen şöyle:

Ey Türk Gençliği!

Birinci vazifen, Türk istiklâlini, Türk Cumhuriyetini, ilelebet, muhafaza ve müdafaa etmektir.

Mevcudiyetinin ve istikbalinin yegâne temeli budur. Bu temel, senin, en kıymetli hazinendir. istikbalde dahi, seni bu hazineden mahrum etmek isteyecek, dahilî ve haricî bedhahların olacaktır. Bir gün, istiklâl ve Cumhuriyeti müdafaa mecburiyetine düşersen, vazifeye atılmak için, içinde bulunacağın vaziyetin imkân ve şerâitini düşünmeyeceksin! Bu imkân ve şerâit, çok nâmüsait bir mahiyette tezahür edebilir. istiklâl ve Cumhuriyetine kastedecek düşmanlar, bütün dünyada emsali görülmemiş bir galibiyetin mümessili olabilirler. Cebren ve hile ile aziz vatanın, bütün kaleleri zaptedilmiş, bütün tersanelerine girilmiş, bütün orduları dağıtılmış ve memleketin her köşesi bilfiil işgal edilmiş olabilir. Bütün bu şerâitten daha elîm ve daha vahim olmak üzere, memleketin dahilinde, iktidara sahip olanlar gaflet ve dalâlet ve hattâ hıyanet içinde bulunabilirler. Hattâ bu iktidar sahipleri şahsî menfaatlerini, müstevlilerin siyasi emelleriyle tevhit edebilirler. Millet, fakr ü zaruret içinde harap ve bîtap düşmüş olabilir.

Ey Türk istikbalinin evlâdı! işte, bu ahval ve şerâit içinde dahi, vazifen; Türk istiklâl ve Cumhuriyetini kurtarmaktır! Muhtaç olduğun kudret, damarlarındaki asil kanda mevcuttur!

hoca şok kıllar şok herkes şok bende müdürün yanında azardaydım ama pişman değilim gurur duyuyorum kendimle

sana olan saygımı asla kaybetmiyeceğim atam...