Sabah oldu. Uyandigimda içimde bi umut vardı. Hemen hazirlanip sahile geçtim. Semayla buluştum.

Sema:Nasilsin
B:Buruk

Havaalanina geçtik. işlemler falan. Bindik uçağa. Uçakta biraz muhabbet ettik.

Sema:Sence biz anlasabilir miyiz?
B:Neden anlaşamayalım. Okandan daha uysal olduğum kesin (Güldüm)
Sema:Ben sana güveniyorum
B:Ben de sana güveniyorum.
Sema:Her şey güzel olucak bence
B:Hadi bakalım
(Gulustuk)

Uçak indi. Bodruma ayak bastık. Yorulmuştuk.Hemen eve zütürdü Sema bizi.Eve bi girdik ki.Saray yavrusu gibi. Hayatımda gördüğüm en lüks evlerden biri.

B:Senin kıt kanaat geciniyorum dediğin yer burası mı?
Sema:Yani babamın burasi zaten o yuzden babam hallediyor
B:Baban ne iş yapiyodu?
Sema:Şey benim babam.Şoför. Taksi şoförü.
B:Ve böyle bi evi var.
Sema:Akilli davranmis işte. Neyse ben sana odani gosteriyim.

Odama goturdu. Kapiyi bir açtı ki.Odam bizim Istanbulda ki ev kadar.

Sema:Buraya yerlesebilirsin.
B:Peki, tesekkurler.
Sema:Aksam da yemek yemeye çıkarız. Rahat rahat yerles simdi.

Valizi açtım. Aliyle olan 3 cerceveli fotoğrafımı masaya koydum. Tebessüm ettim. Zaten başka kimseyle koyucak fotografim yoktu.

Uzandim yatağa. Bundan sonra ne yapicagimi düşündüm. Yeni hayatimin ilk günü. Mutlu sayilirdim.

Hemen Aliyi aradım.