Bugun bi olay yasadim beyler. Sizinle paylasmak istiyorum.

Yaklagib bir ay once milli egitimde calisan akrabamiz araciligiyla ucretli ingilizce ogretmeni olarak bi köy okulunda işe başladım. Neyse git gel git gel cok masraf oldugu icin bugun işi birakmayi dusunuyordum. Malum maaş az masraf fazla. Neyse tuttum okulun yolunu. Bu arada sadece 5 ve 6 siniflara ders veriyorum. 5. Sınıflardan ismail diye bi cocuk var. Kara kaşlı kara gozlu ama baya bi ürkek. Tahtaya kaldiririm kalkmaz soru sorarim cevaplamaz. Oyle yaramazligida yok. Kendi halinde susup düşünüyor. Bi gun girdim sinifa dedim ders yok. Bize zamaninda hocalar cok cektirdi ben size zulum etmicem. Bugun sohbet edecez dedim. Cocuklarla konusurken ismail carpti gozume oyle sessiz oturuyor. Dedim kalk ismail iki muhabbet edelim tahtaya gel. Bu biraz alingan biraz tedirgin geldi tahtaya.
B: Eee ismail anlat bakalim kendini
i: ögretmenim ne anlatiyim simdi?
(bi hayli utangac)
B: okuldan sonra ne yapiyorsun mesela onu anlat?
i: koyun yaymaya gidiyorum ogretmenim
(Tüm sınıf kıkırdadı, ismail bozuldu biraz.)
B: desene meslektasiz ismail *
(Yalan soyledim beyler en son koyunu kurban bayraminda gormustum)

ismail buruk bi suratla tebessum etti.
Senin yok mu bana soracagin bir sey ismail? dedim.
Once bi yuzume bakti. Sonra dedi ki;

Edit: şuku vermenize, entry girmenize gerek yok beyler. Prim için yazmadım sadece okuyun yeterli benim için. Eyv