beyler yer verme muhabbeti ile alakalı bi başlık var onu okuyunca aklıma geldi bu anım.

bi gün ankara eryamandan sabah bindim otobüse o kadar dolu ki ayakta zor duruyorum durmak için değişik canbazlık figürleri falan sergilemeye başladım o derece kalabalık kızılaya kadar dedim çekilirmi bu yol amk böyle neyse bir iki durak geçtik otobüs iyice kalabalıklaştı millet artık çığlık atıyor alma lan yolcu yeter iflahımız gibildi diye.

ben tam ortadaki boşlıktaki koltukların orda ayaktayım karşımda bi teyze var zor duruyo ayakta tek elimle demirden tutuyorum tek elimle kadının kolundan destek oluyorum düşmrsin diye.

yandaki koltuktada oturan tam bir pelinsu kulağında kulaklık dum tıs dum tıs gidiyo telefondan kafayı kaldırdı bi ara kadını gördü hayret dedim amk kalktı ve buyur teyze dedi.

kadın gülümsedi ve oturdu bende rahat ettim artık iki elimle demirlere tutunup daha güvenli bir yolculuk yapıcqm diye s3viniyorum tam bu yer veren kız ya insan bi teşekkür eder bu kadarda bağnazlık olmaz ya falan diyo kadından tepki yok. neyse bu kadın tepki vermeyince bu iyce delirdi sana diyorum sana duymuyomusun insan bi teşekkür eder yaşını başını almışssın hiç mi görgü kurallarını bilmiyosun dedi.

aha dedim amk biri gibecek şimdi bunu derken kadın haba hube falan demeye başladı el kol hareketleriyle konuşma özürlü olduğunu anlatmaya çalışıyodu sanırım.

beyler sonra bu pelinsu öyle bir kızardı öylr bir kızardı ki moamor oldu amk utançtan bi kaç gençte gerizekalı falan diye söylenmeye başladı.

ben bıyık altından gülüyorum kız tam karşımda ama dokunsan ağlayacak o derece 2 durak dayanabildi ve 2. durakta otobüsten sessizce inip gitti.

Allahım sen kimseyi böyle sınama ya rabbim dedim ve yola devam ettim sonrasında buda böyle bir anımdır beyler okuyqn arkadaşlara teşekkür ediyorum.

Allah kimseye yaşatmasın diyor ve burayı terkediyorum.