Geldim beyler devam ediyorum

Daha sonra dışarıya çıktım ama nasıl korkuyorum anlatamam. Dışarda bağırmaya başladım "Amk karanlığı gelsenize , Ka-ran-lık karanlık karanlık, Karanlık come here mada faka" (tek kalmışım dünyada amk saçmalak en doğal hakkım)" ama gelen giden yok. En son aklıma not defterinde yazdığım olay geldi. Belli bir sınırı olabilirdi. Gitti oto galeriye yine aynı arabayı aldım ve son gaz devam ettim. O kadar hızlı gidiyordum ki ibre kopacak diye düşünüyordum 220, 230, 240... Gittikçe hızlanıyordum. Sonunda geçen sefer öldürüldüğüm restoranta geldiğimi farkettim ve ani bir fren yaptım. Tabi o frenle arabadan uçtum ve (kendimi öldürememe kuralı) sokak boyunca yuvarlandım ve ayağa kalkarken başım döndü ve bayıldım.

Yine yatakta uyanmıştım. gibecektim kendimi olan o olacaktı artık saçma sapan işler yapıyordum. "Ne güzel varmıştım oraya ne ani fren yapıyorsun gerizekalı öküz" diye sövdüm ve kendimden "sanane yarağam sanki öldün mü" diye cevap aldım. Evet yeniden delirmeye başladığımı düşündüm ve kendimi toparladım. Tekrar aynı oto galeride aynı arabayı aldım ve restoranta geldim içeri girdim. Hiçbirşey olmadı. Geçen sefer tam içeri girerken hava kararmıştı bu sefer ise hala güneş aynı yerde duruyordu. Duman bile yoktu. Belki eğlenmem lazım dedim ve arabayı son gaz sürerken atladım ve şahine çarptı güzelim araba. Normalde araba benim olmuş olsa intihar falan ederdim ama cidden bayağı eğlenceliydi. Ama farkettiğim detay bizim yeşil araba daha fazla hasar almıştı amk. Bu nasıl iş derken hava kararmaya başladı. Korkuyordum.