En son 28 yasimdayken evde kurbaga taklidi yapip virrraaak virraak diyerek halida zipladigim zaman babam dovmustu beni.bu gün 32 yasindayim yine dayak yedim amk.

Işten ayrildigimdan beri sekiz ay oldu.ilk günler babamla kahvalti yapip sohbetler ediyorduk.bir müddet sonra o neşeli muhabbetler yerini derin sessizliklere birakti. nihayet geçen hafta annem bana gelip bundan sonra evde yemek yemeyecekmissin babandan kesin talimat var dediğinde bağlarımız tamamen koptu. evde istenilmeyen adamdim artık. babamin yanina gittiğimde yahudi görmüş filistinli gibi bakiyordu bana.

Artik ailecek yenen yemeklere katilmiyor geceleyin buz dolabindan domates alip üzerine tuz dokuyor ve ekmekle yiyordum.bir müddet sonra babam yeni bir mini buz dolabi alip odasina koydu. salam sucuk gibi kiymetli yiyecekler ve taze sebzeler artik o dolapta muhafaza ediliyordu. evde savaş sartlari hüküm sürüyordu amk.

bin herif bazen kahveden erken gelip evde ses çıkarıyor beni uyandirmaya calisiyordu.ben uyaninca elimde ekmekle beklerken küçük kardesimi onlarin yatak odasina yolluyor elimde ekmek ve tuzla kendi odamda kardesimi bekliyordum. düşmanım bu küçük ajanı bir gün öğle saatlerinde yakaldi ve eşşek sudan gelinceye degin dövdü. eger domstesi cok istiyorsa pazar dagildiktan sonra gidip toplasin diye bagirdi isim vermeden.ben üstüme hic alinmadim.

Üç günlük acliktan sonra gurur yapmamın ölümle sonuçlanacağını fark edip geceleyin düşmanın yatak odasina girdim elimde koca bir ekmekle. dometes almak için dolabi açtığım an kafama inen baston darbesiyle bagggaa baggaa vurma diye anirmaya başladım. beni yere yikti. yetmiş yaşındaki bir adama göre cok kuvvetliydi. ulan senin yüzünden uyku uyuyanayacak miyiz biz tembel gotveren diye çığlıklar atarak beni şık baston figürleri ile dövdü. yarım saat sonrada hakkin rahmetine kavuştu.

komşular eve gelip babamin başında aglarken ben morarmis gözüm ve elimde bir dometesle köşede oturuyordum. herkes yeni aile reisi olarak beni gördüğü için güven veren bir konuşma yapmami bundan sonra aileme sahip cikacagimi belirtmemi bekliyordu.o an küçük kardeşimi yanima çağırıp heybetli bir tavırla bak fuat! babamiz öldü. evimizin direği yok artik. pepe falan izlemek yok bundan sonra çarlışıp hepimize bakacaksin dedim yedi yaşındaki kardeşime. herkes sok içinde bana bakıyordu. şimdi git bana tuz getir diyip koltuğa uzanip televizyonu actim.amk beyaz futbolu hala bitmemişti. komsular hayretler icinde bana bakarken tv izlemeye başladım. Ulan bu rok tam pic ya ahhhaa.

Edit:olay büyümüş begenmissiniz anladığım kadariyla. trend midir nedir o olmuş işte.bi haber vereyim dedim.bu trendmis artik. önemli yazi yani. ayık olun. arada msj atan gençler olmuş lan sozelci adamim cok abartmayin amk. simdi dagilin. bide hikayenin devami yok. baba öldü olay bitti dingililolar. evet.