Biz ağlarken bizi teselli etmeye çalışan görevliler vardı su felan getirdiler. Tam bir duygu patlaması yaşıyorduk. 15 20 dakikaya yakın bir süre zaman geçti insanlar yavaş yavaş dağılmaya başladı. Gülsüm ve babası birşey konuşuyordu. Konuşmaları biter bitmez adam dışarı çıkıp beni içeriye aldı. Orda bana sımsıkı sarıldı kemiklerim kırılıcak sandım. Benden defalarca özür diledi. Bekle dedi yarım saate yakın gelmedi. O sıra Gülsüm le odaoda baş başa kaldık...

G: Canın acıyor mu ? diyerek soru sordu. Ama inanin cevap vermeye mecalim yoktu sadece gözlerine baktım evet dercesine o da anlamış olucak ki kafasını önüne eğdi. 30 dakika hiç bir şey konuşmadık. Bu arada Gülsüm u anlatayım gözünüzde biraz canlansın.

Minyon tipli buğday tenli siyah gözlü güzel bir kızdı tabiki hastalığı nedeniyle kafasında hello kity li beresi vardı. inanın bir çok insandan daha hayat doluydu. Gülsüm 30 dakika sonra babası geldi kapıyı tıklayarak...