Ve nihayet saat 17:20 ye geldiğinde üstümü başımı düzeltip saçlara bi şekil verip beklemeye başladım bir yandan neler söyleyeceğimi bir yandan da ya geçmesse diye düşünüp kendi içimde ikiye bölünmüştüm resmen bu düşüncelerle 20 dk geçmiş ve kafamı kaldırmamla gördüm onu beyler aklımda kurduğum tüm konuşmalar adeta kuş misali uçup gitmişti beynim bile onu görünce kalbe diz çökmüş halde işlevini yitirmiş bir vaziyetteydi
Önümden geçmesiyle irkilip kendime geldim ve peşinden yavaşca yürümeye başladım beyler insan aşık olunca sanki tüm herkes onun yürüyüşüne bakıyor gibi hissediyor gözlerimi ondan bir an olsun ayırmadan takip ettim en sonunda park gibi bi yere geldiğinde usulca yanına yetişip
B(ben) kız(k)
B; şey merhaba rahatsız ettiysem özür dilerim eğer biraz Vaktin varsa bişey konuşmak istiyorum seninle
K: ne konuşucaksın
B; biliyorum beni tanımıyosun bende seni tanımıyorum zaten ama dün gördüm seni yokuştan aşşağı inerken çok beğendim seni yani nasıl desem aşık oldum galiba dün gece bir an olsun aklımdan çıkmadın ordan geçiş saatini not aldım ve dedim ki eğer kaderimde yeri varsa bugün burdan geçsin ama yoksa birdaha görmeyeyim ki içimdeki ateş sönmese de körelsin iznin olur tanışmak istiyorum seninle
K: kusura bakma sevgilim var ona bunu yapamam..
B:özür dilerim.