Köyün yakınlarında bir yerde, bir akarsu varmış oraya kadar gelmişler. Akarsuya yaklaşınca bir de ne görsün! Aynı kuzu suyun kenarında dikilmiş dedemi beklercesine dimdik ayakta duruyormuş.

Dedem ona doğru yaklaşmış bir kuzuya bakmış, bir etrafına bakmış, ne yapabilirim diye düşünürken, biri seslenmiş dedeme;

“Mahmut ne arıyorsunuz?” Diye alaycı bir ses. Dedem ise, arkadaşlarının kendisiyle dalga geçtiğini düşünmüş. “Arkadaşlar bakın bu kadar şaka yeter.” Demiş.

Yine aynı ses cevap vermiş dedeme;

“Ne şakası ben şaka yapmam” demesiyle, dedem hızla arkasını dönmüş ve kuzu kılığına giren Cin’in gerçek suretini görmüş.

Dedemin babama anlattığına göre, sağ ayağı ve sol ayağı arasında büyük bir mesafe varmış. Kafasının da ordaki ağaçlardan daha yüksekte olduğunu söylemiş. Yüzünü o mesafeden tam seçememiş, zaten o korku da ona yetmiş. Oracıkta bayılmış kalmış. Gözlerini açtığında, güneşin doğduğunu, belinin kamburlaştığını ve dilinin tutulduğunu fark etmiş zaten bu olaydan bir kaç sene sonrasında dedem vefat etmiş…