sözlükçe el atmamız gereken en önemli sorunlardan birisi.

biz insanlar olarak sıçmaya bayılırız, gerçi sevmeyen bi' kişi tanımıştım ama sadece 1 kişi o da sıçamayacak kadar güzel bi' züte sahipti. *

sonuç olarak yardıra yardıra, zart zurt osura osura sıçmayı pek keyifli buluyoruz. mesela sıçma seansı sırasında aha geliyo diyip uzun bir

zzzzzzzzoort

sesinin ardından gelen sıçış silsilesinin zevki inanılmazdır.

fakat umumi tuvaletlerde bu mümkün olmuyor, özellikle tek kişilik olanlarda. ne zaman girersen gir illa dışarda kapının kilitli olduğunu bildiği halde pislik olsun diye açmaya çalışan bi' insan oluyor.

sesimiz çatallanarak "do-dolu" demek zorunda değiliz

ama diyoruz. sonra kapıda beklediğini bildiğimiz için rahat rahat osuramıyoruz, zevk alamıyoruz, yoruluyoruz be abicim, giberler öyle işi.

bu arada sıçarken yazıyorum bu satırları.

hatırlayın a dostlar, kemal sunal bir filminde başlık parası için tuvalet yapmıştı köye, kayınbabasının onu dinlemesi sonucunda sıçtığını anlamıştı sıçtığını.

ne ayıp, ne iğrenç.

şu anda adamın teki kapımı zorluyor, gözlerim doldu, gidiyorum ben...