Kobranın başında oturmuş komutanların duyamayacağı seste
şarkı açmış dinliyoruz,o arada da sohbet ediyoruz.
işte biz ilk defa teslim olan terörist görünce bir de ilk defa bu kadar yakından görünce
bunun muhabbetini yapıyoruz.

ilk başta bakınca canavara benziyor.
Leş gibi kokuyor, zaten teni eminim ki kara ama
dağda kala kala toprak,kum,toz ile bembeyaz olmuş yüzü.
Konuşmayı az çok biliyor,ama bize koyan hapishane de gül gibi
geçinmeleri.

Böyle devam etti işte olaysız bir şekilde bitirdik günü.
Beyler anlatılacak çok şey var elimden geldiği kadar kısa tutmaya
çalışıyorum zaten size eğer üs bölgesinde ki her günü anlatmaya çalışırsam
hem siz hem ben sıkılırım.

Aklımda kalan, bakınca üzüldüğüm, güldüğüm anıları ve unutamadığım
anıları yazmaya çalışıyorum.
Saldırıdan 1 ay geçmiş işte,evi aradım.

Annem ve babam ile konuştuk kapatmaya yakın annem tekrar aldı
"Oğlum Ferit sana bir şey söyleyecekmiş yarın muhakkak ara"
"tamam anne zamanım olursa ararım"
"Tamam oğlum"

Sonra kapattım işte, geçtim koğuşa yattım.
Düşündüm la bildiğiniz, her taku düşündüm.
Mahalleyi, arkadaşları vb.
Sonra şimdiyi düşündüm,biz burada cidden ölüme her sabah günaydın
derken her gece iyi geceler derken bazı puştlar bizim üzerimizden edebiyat yapıyor,
bizi burada öldürmeye çalışan huur çocuklarına ait bir siyasi hareket var,o hareketin
sözde MiLLETvekilleri ne paralar kaldırıyor.

içinizi sıkmak, akşam akşam efkarlandırmak istemem ama bizim bir arkadaş
asker parasını ailesine gönderiyordu,siz düşünün.
Kendisinin aldığı para ile ailesini geçindirmeye çalışırken hainlerin
orada paraya para demesi ve TÜRKiYE CUMHURiYETi'de makam sahibi olması...