Karşı taraf büyük ihtimal bu kaçan kişilerden birisinin
telsiz ile durumu bildirmesiyle olayı çaktı.
O tarafa doğru hareket edene ateş ediyorlar.
amaçları Efe ve Kenan'ın kan kaybından(ölmemiş ise) ölmesini sağlamak.

Recep'te bağırıyor;
-"Lan Kenan,Efe dayanın lan geliyoruz bir şeyiniz yok. Sizler yiğit adamlarsınız küçük
bir hainin kurşunu ile öyle pes etmezsiniz LAN!"
O sonda ki lan var ya;çaresiz olmanın verdiği durum ile söylendi.

Taarruz helikopteri geldi,biz o zaman hemen aşağıya indik.
Kenan 3 kurşun yemişti, ikisi karın bölgesine birisi ayağına.
Efe'de iki kurşun birisi sol omzuna biri de sol göğsünün altına isabet etmişti.
Zaten toprak kan olmuştu,ha keza orada bulunan kayadan da kan akıyordu.

Bahçeye getirildiklerinde gördüm ikisinin de çektiği acı yüzlerinden belli oluyordu.
Kenan yarı baygındı ama Efe baygındı.
Recep, Efe'nin başını eline almış "dayan lan Allah aşkına, kanka izmir'de kafe kuracağız daha
mutlu günlerimiz olacak iki kurşunla pes edecek adam değilsin"

Daha hatırlayamadığım bir sürü şey söyledi,ben duvara doğru sırtımı yasladım.
Bildiğim bütün duaları okudum Kenan ile Efe için.
Helikopter aldı, hastaneye zütürdü.

Çatışmadan 3 saat sonra haberleri geldi, Kenan yoğun bakıma girmiş.
Efe'nin de 3 kere kalbi durmuş en sonuncusunda yapılan müdahalede cevap vermemiş.
Allah'ın takdiri ile şehit oldu.

Duyunca Recep ortada yoktu zaten,ben direk üs bölgesinin tenha bir yerine gittim.
Kum torbalara tekme attım, bağırmadan sövdüm. Sırtımı dayadım mevziye
"bakalım daha kim bilir kaç kişinin canı yanacak"diye düşündüm.

Efe'lan bizim Efe.
Nöbet kulübesinde dertleştiğimiz Efe,20 yaşında karizmatik sesi olan Efe.
"Çirkinsen sevemez miyiz?"diyen Efe.