eve girdiğimiz andan itibaren hemen kendisini v.i.p kategorinden ağırlama çalışmalarına başladım.. bunu çok vurguluyor olabilirim, belki gözünüze batıyordur ama olması gereken budur beyler, eve gelen misafire, hele ki bu misafir, hakkında bir takım duygusal beklentiler olan kadın kısmı ise, özen göstermek gerekir, ben ailemden böyle gördüm, misafir kutsaldır..

ben gene üzerime düşeni yapıyorum elbette, artık okumaya alıştığınız klagib seremonimi yazmama gerek yok. bilgisayarın başında takılıyoruz, ekşiydi, yonjaydı, buralarda dönen muhabbetlerdi, buna asılan barzoların arkasından yaptığı geyikler, benim hemcinslerimi koruma çabalarım (!) derken muhabbet iyice ısındı.. omuzları omuzlarıma bitişik, divana her geçen saniye biraz daha yayılıyoruz, dakikalar saatlere doğru ilerledikçe, daha da gevşiyoruz.. üzerindeki stresi hemen hemen attım sayılır, ama ben de kararlıyım beyler..bu gece bir atak yapmaya niyetim yok..ha, ondan bir şey gelirse, o zaman duruma uyarım, ama bin bir türlü laf arasından dolandırarak evime davet ettiğim bu kızı daha ilk geceden ürkütmek niyetinde değilim.. bırak..o bir şey yaparsa eyvallah, yoksa ben valla elleşmiycem.. söz..

"film izler miyiz? ;)" dedim.

"olabilir, ama çok uzun sürer mi ki?"

"yoo 2 saat en fazla, neden?"

"e ben nasıl gidicem evime minibüsler bitiyor gece bir saatten sonra (:"

"haa..yaa ben seni bırakırım canımmm, sen ona ne takıyorsun.. işin filan varsa bilmem de, onun dışında saati sorun etme yani (:"

"gece gece seni taa oraya niye yürüteyim, hazır araba varken giderim işte (:"

"valla ben üşenmem (: ama sen bilirsin, ısrar etmiyorum"

"saat kaç şimdi.. oohoo 11 olmuş bile?? bence filmi başka sefere bırakalım, olur mu?"

"sen nasıl istersen, teklif var ısrar yok (:..başka sefer mi? başka sefer derken? x)" bulduğum açıktan hemen ofansa geçmiştim gene, alışkanlık işte ne yaparsın..ben öyle gevrek gevrek sırıtınca bu da güldü,

"başka sefer işte canım allah allahh (:" deyip yalandan atarlandı..şu masaya yumruğunu yalandan vuran hallerine hastayım.. dayı ya (:"

"gene gelirsin yani? (:"

"çağırırsan.. geliriz (:"

"haa çağırırsam.. tamam, ben de bir an musallat oldun kurtaramıycam sandım :p"

":p çağırmazsan da çağırma be"

sevimli sevimli gözlerini kırpıştırdı.. çok tatlısın amk..ve aramızda sadece santimler olmasına rağmen ben daha elimi omzuna bile atamadım.. yine de birbirine hafifçe bitişik vücutlarımızın paylaştığı sıcaklığı seviyorum..bu bile iyidir şimdilik..

"madem film izlemiyoruz..o zaman, normalde filmden sonra göstermeyi düşündüğüm bir şeyi gösterme zamanı ;)"

"allah allah, neymiş o? (:"

"küçük tsigalkoyla tanışmaya hazır ol ;)"
"ney?" dedi bu mahmur mahmur,

yerimden kalktım, dolabımı açıp kitapların arasından, tamamen planlı bir şekilde, özenle seçip, şu son gelişimde evden getirdiğim fotoğraf albümünü aldım..

"aaa küçüklük fotoğrafların mı var??" deyip sırıttı, neşeyle gözlerinin parladığını görmek hoşuma gitti.. kızlar sever böyle şeyleri..

"aynen" dedim, elimde albümle yeniden divana zıplayıp yanına sokuldum, görseniz beyler, öyle saf, öyle zararsızım ki, adeta çüksüz gibiyim lan.. böyle saçlar da uzun hani, sakalları da eve gidiyoruz diye yeni kesmişim, böyle dışardan bak, zararsız, karı gibiyim lan resmen.. efendim şirinlikler, devamlı gülmeler filan..

ama içeride ne fırtınalar kopuyor sen bir de bana sor.. ulan şu divana oturtup da bu kadar uzak kaldığım bir kız olmadı daha be..ayçasıyla, elifiyle seviştik, begümle, nilayla bile daha yakındık, gerçi onlar hep şakalaşma, arkadaşım ya hani onlar benim ehehe..

ama bu kıza dokunamıyorum.. sanki, böyle avcumun içi koluna bile değse büyü bozulacak, sıkıntı yaşanacak gibi geliyor içten içe.. gibeyim..hep bu şeytan ve nilayın yüzünden.. kafama türlü türlü şey soktular..ben bildiğim gibi yapsam şimdiye sevişiyor olurduk belkide..

belki de kafama çantayı yerdim tabi o da ayrı bir ihtimal..

sayfaları beraberce çevirmeye başladık, tek başıma, kumda oynarken ("git kumda oyna amk" demişler belli ki) elimde futbol topuyla, kamyonla, plastik küreklerle, ayağımı ağzıma zütürmüş yalarken, babamın omzunda, annemin, anneannemin kucağında..bir sürü resimler..

"oha..ne kadar sarıymışsın küçükken, tam bir civ civv x)" deyip gülmeye başladı bu..

"evet şu, "ben küçükken sarışındım" efsanesi bende gerçek gördüğün gibi x)..ayrıca gözlerim güneşte yeşil, gölgede mavi, floresan altında sarı olur :p"

"hahaha.. hastayım öyle tiplere de ha..(: ama cidden sen baya civcivmişsin..şu kim?"

"e annem de açık tenli babam zaten sarışın.. olsun o kadar..o babamın bir arkadaşının oğlu, aileler beraberce tatildeyken"

"burası nere?"

"didim olması lazım..ben de çok hatırlamıyorum ya, orada 2-3 yaşındayım en fazla, didim olması lazım ama"

"evet.. sevimli bebekmişsin be (: bir de şimdiki hale bak :p"

"yeaa.. demek öyle, sağ ol :p"

fotoğrafların her birinde ayrı ayrı gülüp yorum yaptık, epey ilgilenmiş göründü, o arada yaşananlar bizi biraz daha yaklaştırdı birbirimize.. artık neredeyse yanak yanağayız..

"çıplak pozlarım var ;)" dedim, "biraz daha ilerde x)"

"küvette mi? hahaha..o da klagibtir zaten, bakiyim, nerdeler.."

bir kaç sayfa çevirince benim pipili mipili, şamdan dergisine poz verir misali fotolarımı bulduk,

kıkırdamalarla geçen dakikalar, benim bel seviyesinde bir iki esprim, kıza sıcak basması, gülerken tıkanır gibi olmamız derken albümün sonuna geldik,

"çok güzelmiş albümün" dedi tatlı tatlı, "herkesin masum olduğu bir zaman varmış demek ki? :p"

"eyvallah (: da, şimdi çok mu hainim yani?"

"çook çok (:"

"aşk olsun, ne hainliğimi gördün? (:"

"bilemiyorum, onu sen hatırla (:"

"tabi, söyleyecek bir şey olmadığı için "bilemiyorum bla bla" hemen x)"

"tamam, söyle, hangisini söyleyeyim, söyle! x)"

"elim sağlam diyorsun? (:"

"tabi canım! ben seni bozmayayım şimdi diye geçiştirdim yani :p"

"peki, madem hain, hin cin adamın biriyim, o zaman niye şutlamıyorsun beni hayatından ;)"

göz göze geldik.. çok yakınız beyler.. hadi burçin.. ıslat şu dudakları artık.. hadi bebeğim benim..

"bir umut belki adam ederim diye" dedi gülümseyerek.. gır gır yapar gibi bir hali yoktu.. samimi bir gülümseme.. samimi bir ses tonu.. belli ki az önce hakkımdaki gerçek düşüncelerini duymuştum, belki de ilk kez..

ben onun için düzeltilebileceğine inanılan bir çeşit anomaliydim..

aklıma ister istemez ceyda geldi bir anlığına..

vay arkadaş..hep aynı hikayeler? yani bu kadar mı belli oluyor benim anormalliğim? alnımda mı yazıyor dıbına koyim? ve bir de şu kadınlardaki "düzeltme" takıntısı.. hepiniz doktorum kesildiniz bir anda öyle mi?

yoksa bu, sizin, kendisi masum, erkekleri çakal gösterme amaçlı, genel yaklaşma şekliniz mi?..

ayarı baştan veriyorsunuz yani..

siz kaka..

biz pak..

biz o kadar iyiyiz ki,

bu iyiliğimiz, sizi bile düzeltmeye yeter,

kıymetimizi bilin, yamuk yapayım demeyin ona göre ha!

yoksa bulamazsınız bir daha bizim gibisini..