Bayılmısım uyandığımda kendimi hastane gibi bir odada buldum ama burası çok pis bir yerdi . Kücüklügümden beri birçok hastaneye giderdim ama boylesini ilk defa görüyordum . Ben bunları düşünürken içeri ablamın arkadaşı olan doktor geldi ve basımdaki sargıyı açarak bana iyi olacağımı söyledi. Başım çok agrıyordu ama o an pek yansıtmak istemedim . Bana bir iğne vurduktan sonra üstümü giydirdi ve beni evime getirdi.
Babam ilk başta karşı çıksa da biraz bağırdıktan sonra kabullenmek zorunda kaldı. işte o gün o doktorun sadece bir doktor olmadığını anladım.
Sabahtan beri hiç birşey yememiştim üstelik başım çok kötü ağrıyordu ama beni kimse takmıyor sanki evin köpeğiymisim gibi davranıyordu. Hatta bir köpekten ziyade hamam böceği gibi davrandikları bile olmuştur.
Sabah kalktığımda altıma yapmıstım neden oluyordu bilmiyorum ama sanırım kullandığım ilaçların etkisiydi. Hemen yatağımın yanındaki Zile basıp annemi cağıracaktım ki bir an anne diye sesim çıktı inanamıyordum ilk defa konuşmustum (sesimi ilk başta bir kediye benzetmistim. )
Ama o an bir Karar aldım konuştuğumu kimseye söylemeyecek tam konuşmaya başlayınca da evden kaçaçaktım.

Edit: beyler o kadar yazdım bir şukuyu hor görmeyin.