Evin her yerini aradım hatta hizmetcilere yazarak sordum ama kimseden bir cevap gelmedi. Çıldırmak üzereydim. Ve ne yapacağımı bilmiyordum. Hemen kütüphaneye gittim ve o kağıtları bulduğum yere baktım oradaydılar . Ama bu nasıl olurdu hemde aynı yerinde sanki hiç insan eli değmemiş gibi duruyordu . Gözlerime inanamadım. Hemen o kağıtları elime alıp bakmaya başladım . Aynı yazılardı ama resimleri değişmisti. Resimlerde şeytani figürler vardı. Fakat buna hiç aldırış etmeden. Kağıdı elime aldım ve konuşmayı denedim olmuştu işe yaramıştı. Artık konuşuyordum.
Hiç düşünmeden eve gittim . Kağıdı bu sefer güzel bir yere saklamalıydım. Bende çeketimin arasına farklı bir bölme açarak oraya yerleştirdim. Böylece hiç yanımdan ayrılmayacaktı.
Bu yaptıklarımın hayatımı mahfedecegini hiç tahmin etmezdim. Ama bir kere düsmüştük artık geri dönüş yoktu.

Sabah her zamanki gibi uyandım . Ceketimi giyindim ama cekette bir tuhaflık vardı kağıdı koyduğum bölme dahada ağırlasmıstı . Hemen içini açıp baktığımda gördüklerim beni dehşete düşürmüştü. Hemen ceketi çıkarıp çığlık attım ve burnundan kan geldiğini fark ettim.