peçeteyi kibar parmaklarıyla kapatırken, cevabını duymadan önce son bir çırpınışım oldu,

"ne dersen saygı duyarım.. acele oldu, beklenmedik oldu, ya da erken oldu dersen.. asla sorgulamam... ama diyorum ya..bekleyemedim.. göze alamadım yani beklemeyi..ya biri benden önce davranırsa, ya da o başka birini düşünmeye başlarsa diye korktum.. bekleyemedim buse.. bekletmemek lazım sevgileri..bu gece gözlerimizi kapattığımızda yarına bile uyanacağımız şüpheliyken, ertelememeli.."

dolan gözlerimi gizlemek için önüme baktım, çatallaşmaya başlayan sesimi gizlemek için de sustum..

artık olan oldu.. dedim ya, ben üzerime düşeni yaptım.. boynumu taşın üzerine uzattım.. gözlerimi kapadım..

silahımı bıraktım..

kalkanımı, zırhımı attım..

göğsümü gere gere, delikanlı gibi.. hesap etmeksizin, kıvırmadan, kolayına kaçmadan, oyunlara başvurmadan, dikildim işte karşına..ne desen kabul buse..

ne desen kabulüm... senin canın sağ olsun.. güzel yüzün, gözlerin bensiz gülecekse, benden bir başkasına gülecekse, varsın onun, onların olsun.. senin mutluluğun, benle ya da bensiz, benim mutluluğumdur..

yalan yok.. şaka yok..ima, gır gır, varsayım filan yok..

ben varım.. sana olan duygularım var.. aşkım var.. ister al, ister at-yok say..

zar zor bir kez daha kaldırdım gözlerimi.. kız bir eli yüzünde, ağzını , burnunu zarifçe örtmüş, gözleri boşluğa dalmış..

kalbimin.. hatta kalplerimizin gümbürtüsünden başka ses işitilmiyor odada... çık çıkmıyor..

konuşsun diye bekledim..

ne diyecekti? yoksa hiç bir şey söylemeden çantasını alıp, masadan kalkıp, fırlayıp gider miydi?..

konuş buse..bir şeyler söyle..iyi ya da kötü.. ölüm fermanım bile olsa dilinin ucunda, okumaktan çekinme.. söyle..o kelimeler benim bu güne kadar duyduğum en güzel sesin, söylediği en kutsal şeyler olacak gözümde.. içeriği, anlamı, sonucu ne olursa olsun..

yeter ki bir şeyler söyle..