Çocukların odasına doğru giderken tıpkı ofiste gördüğüm kan izlerini farketmeye başlamıştım. Artık birşeylerin gerçekten ters gitmeye başladığını anlamıştım. Yoksa kabus mu görüyorum diyip kendimi tokatlıyordum ama değildi. Gerçeğin ta kendisiydi. "Gel" sesine yaklaştıkça daha da cazip geliyordu. Çocukların odasına gelmiştim ve kapı kolu kendiliğinden çekildi ve kapı açıldı. Ne yalan soyliyeyim altıma sıçmıştım korkudan. Ama çocuklarım ve karım aklıma geldikçe cesaretleniyordum ve hızla içeri girdim. içeri atladığım gibi camlar patladı. Ağaçların hırçın yaprak sesleri odayı kaplamıştı derken kırılan pencereden 4 tane nohut fırladı ve ağzıma girdi. Ardından 7 zenci girip sabaha kadar zütümden gibtiler. Asistanım da 8. Zencinin kollarında içeri girmişti. En son baktığımda çocuklarım bizi izleyip 31 çekiyorlardı. Bu da böyle bir anımdır.