Saat 5 buçuk yine her zamanki gibi çocuğumun cebine harçlık koymak ıçin kalktım önce bir duş alayım sonra kahvaltıyı eder çıkarım kahvaltı dediğim ise iki üç peynir bir iki zeytin yine Allaha şükürler olsun ağır ağır adımlarla odadan çıktım banyomu yaptım ama karımla aram kötü olduğu için kahvaltı etmedim vestiyerin önündeki cam kavanoza cebimde olan bütün parayı boşalttım en fazla ne kadar çıkabilirdi ki 22 lira 45kuruş Yine Allaha şükürler olsun diyip evden çıktım

Önce Allaha sonra karıma emanet ettim çocuklarımı. Isle ev olan mesafe 16km idi ben burdan parayı vermek yerine yürüyerek gitmeyi tercih etmek zorundaydım çocuklarım için karım için ve olmayan bir hayatim için 30dk sonra kapının önünde idim saat 7'yi gösteriyordu Ahmet abi ile karşılaşmıştık yanıma usulca gelip Mahmut 50 lira borcun varmı dedi. Ona hiç param olmadığını ama neye lazım olduğunu sordum. Oğlum geziye gidecek onun için aklıma kızım geldi o güzel saçları masmavi gözleri ile Ahmet abinin oğlu ile aynı okulda idi benim kızım demek onun da 50 liraya ihtiyacı vardı oysa hiç bahsetmemisti bundan bana. Üzülürüm diye herhalde..

Mahmut işe başlamak için kıyafetlerini giydi kaskını taktı saat 11i gösteriyordu bugunki öğle yemek arası gelmisti ama parası olmadığı için bu yemeği de yememisti açlıktan kim ölür demisti. Tekrar çalışmaya başladı saat
15.15 olmuştu etrafına baktı sanki farklı bir duyguydu zaman ilerlemisti ama hala onun saati 15.15 idi aklına kızı geldi masmavi gözlerini opemeden gideceğini düşündü. Sonra zaten hiç anlamadığı bir ses durmuş olan bir saat ve ağlamaya boğulan masmavi gözler Mahmut son saniyede bile karısını düşünürken karısı ona küs gitmişti dünyanın saati devam ediyordu ama Mahmutun saati durmuştu
SON

Duran hayat mıydı yoksa saat mi?

gecenin karanligi teşekkürler:)

okuduğunuz için teşekkür ederim