Panpalar öncelikle 19 yaÅ? ında bi kardeÅ? inizim. ilk defa paylaÅ? tıÄ?ım bir anım öncelikle.
Okulun bahçesinde basketbol potalarının orada oturuyorum. Normalde oynarım ama keyfim yok. Sonra o geldi. Adına Sinem diyeceÄ?im. Sordu neden tek oturuyorsun bir sorun mu var falan. Halbuki onu izliyorum farkında deÄ?il.
-Canım sıkıldı ya yok birÅ? eyim.
+Haa iyi o zaman. Gideyim mi ben? Rahatsız ettim galiba.
Beyler en büyük hatamdır tavsiyem gidene dur demeyin.
-Dur lütfen sıkıldım zaten.
Havadan sudan lafladık biraz. Sonra zil çaldı zaten. Ben güneÅ?ten nefret eden bir insanım. Kızla aynı yöne gidecektik. O zamanlar kızlarla konuÅ? mayı gram bilmeyen 160cm 65 kilo asosyal binin tekiyim tabi.
Å?apkayı taktım kızla konuÅ? madan yürüyorum. Gerekmedikçe aÄ?zımı açmıyorum ama bi yandan da bir Å?eylee yapmalıyım.
Tam ayrılacaÄ? ımz zaman dedim ki Sinem perÅ? embe günü öÄ?le arası yemek yiyelim mi?
BaÅ?ta ciddiye almadı beyler üzüldüm. Anladı kabup etti falan