jandarmayım ben. kısa dönem.

geçen hafta cumartesi yeni bir ilçeye sürüldüm. buraları atlıyorum.

şimdi bulunduğum ilçede ufak bi cezaevi var. sürekli adliyeye sevke veya acil'e gidiyoruz kodumun mahkumları için.

neyse işte 2 gün önce bu amk mahkumlarından birini hastaneye zütürdük. kalbi mi ne ağırmış salağın. acilde bekliyoruz 1 kaza olayı olmuş, motogiblet kazası. sürücünün durumu ağır.

yaralının annesi ve babası geldi acile. gariban insanlar. şimdi burda anlatınca tesiri olmayacak gibi ama yazacam yine de. kadının öyle bir üzüntüsü var ki. sırf gariban olduğu için, rezil olmamak için sessizce oğluna üzülmesi, babanın kendi göğsünü yumruklaması. .

aklıma geldikçe üzülüyorum o teyzeye. o çaresizlik anlatılmaz. hayatım boyunca unutmayacam.

insan 1 kere ölür ama ana babası 1000 kez ölür, her gün ölür.

o yüzden takunuzu yiyim nolur sağlığınıza dikkat edin.

aileniz, sizi sevenler için...