-Bölüm 2-

Bi ortamda konuşulan konu ile ilgili bilgin yoksa ortamla ilgilenmemelisin. Ezik gibi konuşanların ağzına bakmamalısın. Konuları genelde sen açmaya çalış, açılan konu ile ilgili değilsen konuyu değiştirmeye de çalışabilirsin. Ama asla mal mal konuşanları bi kenardan inek gibi dinleme.
Espri yaparak bi yerlere gelen sayılı kişiler vardır. Sürekli espiri yapmak size hiç birşey kazandırmaz aksine kaybettirir. Grup içinde sürekli espiri yapanlara tamam herkes güler eğlenceli bulur ama bilinçaltlarında sen bir palyançodan ileri gidemezsin. Yapılan her espiriye de gülmemelisin. Yani gülmemekten kastım şu; eğer espiri komik değilse ve ayıp olmasın diye güleceksen sakın yapma bunu. Komik değilse bunu hatta yüzlerine söyle, hafif iğneleyici bir şekilde eleştir. Ama komikse tabiki gülebilirsin o kadar da odun gibi durmamak lazım.
Kendini asla ezdirmemelisin. Sana laf atanlara ağızlarının payını vermelisin. Vermelisin ki sana bir daha laf atamasınlar. Bir başkasının kendi yapabileceği işleri sakın sen yapma. Ne kadar rica da etse yapma, ayakçı olur çıkarsın. Ve tabiki abaza olmamalısın. Bunu nasıl becerebilirsin o sana kalmış ama kızların içine düşmeyeceksin. Onları ciks objesi olarak görmekten vazgeçeceksin. Onların da sıradan bir insandan öte olmadığını kabul edeceksin. Bu arada yanlış anlaşılmasın ben size emir vermiyorum, saygın bir kişi olabilmek için bunları yapmak zorundasınız.

Soru sorma derken aslında kasdettiğim şey cevabını bildiğin yada kendi kendine bulabileceğin soruları başkalarına sormayın. Bu onları sizin karşınızda üstün kılar. Ve tabiki insanlarla iletişim kurarken heyecan yapmamalısın özellikle de yeni tanıştığın insanlarla. Bunu da sürekli pratik yaparak başarabilirsin.