Toprak yemeye alışmış bir adam şeker almak için bir dükkâna
girdi. Aktar hilebaz biriydi. Terazisinde kullandığı
ağırlıklar taştan değil topraktandı.
Adam, Şeker almak istiyorum dedi. Dükkân sahibi, iyi
ama, benim terazimin ağırlıkları topraktandır, ona göre
dedi. Adam,
Benim acele şeker alıp gitmem gerek, gramların neden olursa
olsun farketmez. Hem ben toprak yemeyi de çok severim.
Aktar terazinin bir kefesine toprak ağırlıkları koydu. Diğer
kefesine de onların ağırlığınca şeker koymak için şeker
çuvalının yanına gitti. Kütle halindeki şekerleri kırmaya
başladı.
Bu sırada dayanamayarak, terazinin kefesindeki toprak
ağırlıklardan gizlice bir parça koparıp yedi. Çok hoşuna
gitti. Dükkâncıya farkettirmeden bir parça daha kopardı.
Attarın görmemesi için de özen gösteriyordu.
Oysa, insafsız aktar onu görmüştü. Kendi kendine,Ye ye
biraz daha ye, ahmak adam. Sen yedikçe kârlı olan benim. Biraz
sonra şekeri tartıp eline verdiğimde kimin kimi kandırdığını
daha iyi anlayacaksın'' diyordu.
• **
Göz zinasından hoşlanırsın, ama gerçekte kendinden kopardığın
eti kebap yapıp yemiş olursun. Haram bakış insanın sabrını
azaltır. Hep daha fazlasına, daha ötesine yönlendirir.
(Mesnevi'den)