arabaya bindik evlere vardık hg fasılları güzelce bi yemek yedik mardin yemekleri bi başka cidden. yemekten sonra gezdik biraz cafe tarzı bi yere gittik nargile keyfi derken akşam 8 i buldu. sonra amcam hadi eve geçelim sende yol yorgunusundur dedi iyi dedik kalktık yalnız bi dakka amca dedim gözüm yalnız başına oturan güzel bi kıza ilişti. böyle yerlerde pek dogru olmaz ama amcamgile siz gidin ben geliyorum dedim. kıza yaklaştım oturabilirmiyim dedim. gülümseyerek buyur dedi. oturduk bi çay içtik burdamı kalıyosun dedim. bana eliyle işaret ederek tam şu tepede kalıyorum dedi. orasıda itin öldügü yer yani nusaybinde kimse yaşamaz orda daha önce oralar hakkında bişeyler duydum ama inanmamıştım saçma gelmişti açıkcası. hmm demek öyle korkmuyomusun ya orda nası kalıyosun dedim gülerek. insan ait oldugu yerden korkmaz dedi ve çaydan bi yudum aldım çay öyle bi sıçaktıki dilim yandı. gülerek buranın çayları çok sıçak olur dedi. neyse benim gitmem gerek deyip garsondan kagıt kalem istedim getirdi. numaramı bıraktım kalktım ordan