Faşizm diyince aklına sadece ırkçılık gelen bir çok arkadaşın olduğunu biliyorum burada. Fakat bahsedilen faşizm kavramı aslında içi epey dolu bir kavram. Siyaset bilimi ile ilgilenen arkadaşlar mutlaka Dr Lawrence Britt'i duymuştur. Britt, herkes tarafından nesnel gerçeklikle olarak kabul edilmiş faşist liderlerin (Hitler, Mussolini,Franco) yönetim tarihlerinden örneklerle bir ülkenin faşizm ile yönetildiğini anlamamız için 14 madde sunmuş bizlere. Gelin, faşizmin bir ülkeyi yönetim şekillerine bakalım.

1 - güçlü ve sürekli milliyetçilik
faşist yönetimler sürekli vatanperver mottolar, sloganlar, semboller, marşlar vs kullanırlar. bayraklar her yerden görünür (sadece ülke bayrağından bahsetmiyoruz). t-shirtler, günlük kullanılan eşyalar, çoğu şeyde bayrakları görürüz.

2 - evrensel insan haklarının küçümsenmesi, göz ardı edilmesi
faşist rejimlerde en basit insan hakları bile göz ardı edilebilir çünkü vatanın buna "ihtiyacı" vardır. insanlar işkence, suikast gibi olayları hoş görmeye başlar.

3 - halkı birleştiren tek olayın ortak düşman yaratma olması
eğer bir ülkede insanlar toplanıp bir gruba kin kusuyorsa, ortak düşman grupları varsa yine bu faşizm'in göstergesidir. tüm almanyanın yahudi nefretiyle birleşmesi gibi.

4 - silahlı kuvvetlerin inanılmaz üstünlüğü
ortada bir tehdit olmasa bile polis, asker gibi kesimlerin büyük oranlarda hazine payından yararlanması. tv'lerde afişlerde vs polis ve askerin sürekli yüceltilmesi.

5 - artan ciksizm
faşist ülkelerde erkek dominantlaşmaya başlar, kadınlar ikinci plana atılır. kürtaj, gaylik, boşanma gibi şeyler tabii ki hiç hoş karşılanmaz.

6 - medyanın tarafsız olmaması
faşist ülkelerde medya tamamıyla devlet kontrolündedir. ya da devlet medyayı direkt degil de dolaylı yoldan kontrol eder. sürekli onlara biat eden adamlar konuşur. savaş zamanlarında sansür en üst kademelere çıkar.

7- ülkenin güvenliğinin her şeyden önemli olması
ülkenin güvenliği insan yaşamından, temel hak ve özgürlüklerden vs daha bi öndedir. her şey ve herkes ülke içindir.

8 - dinin ve devletin iç içe geçmesi (anti laiklik)
din ülkeyi manipüle edicek ilk araç haline gelir. devlet direkt kabul etmese de getirdikleri kanunlar vs din temelli olur.

9 - yandaşların korunması
bir güruhu başa getiren iş adamları, zengin kesimler vs'dir. o güruh başa gelince onlar daha da zenginleşir. devlet de o kişileri ve kurumları her olayda destekler.

10 - işçilerin tasfiyesi
organize olmuş örgütlü bir işci grubu en büyük tehlikelerden biridir. bu yüzden işçi sendikaları ya devlete tamamıyla bağlanır ya da tasfiye edilir.

11 - zekanın ve sanatın küçümsenmesi
faşist ülkelerde sanatçıya ve okumuş kesime karşı açık düşmanlık desteklenir. çok yaygın olmasa da (sanırım bu çok ileri oluyor) bazen profesörler ve araştırma görevlileri sansüre uğrar hatta hapise bile gönderilebilir(!)

12 - suça ve cezalandırmaya karşı istek
Faşist ülkelerde polise limitsiz güç verilir. polis hakimin, savcının hatta cellatın bile görevlerini yapabilir. Polisin bu gücüne aldanan halk da milliyetçilik için polisle birlikte hareket edip hem onları desteklerler hem de işlerini yaparlar.

13 - yaygın kayırma ve yolsuzluk
Buna açıklama yapmaya bile gerek yok. devletin 1. kademesinden en alt kademesine faşist rejimlerde yolsuzluk vardır. Herkes elinden geldiğince kendisi için çalar.

14 - hileli seçimler
Muhaliflerin propagandalarını kısıtlama, baskı ile susturma, gözaltına alma gibi pratikler çokça görülürken, kendi partilerinin propaganda araçları ve malzemeleri ülkenin her yerinde görülebilir. faşist bir rejimi seçimle gönderebileceğinizi düşünüyorsanız o biraz zor. Bu güruhlar kolay kolay bırakmazlar...

Bazı ülkelerde 14 maddede 14 işliyor diyorlar, ne diyelim kolay gelsin o ülkelerin vatandaşlarına.