Bu yazdıklarım sadece yaşantıyla alakalıdır, destek gelirse devamı gelir.

Tarikat ve cemaat müritleri kara çarşaf, sarık, entari ve şalvarla sokakları işgal etmekte, kendileri gibi olmayanlara hidayet çağrıları yapmaktadırlar. Kız öğrencilerin etekleri tahrik aracı olarak görülmekte, kadınlarımızın etek boylarına karışılmakta, şort giymiş ya da ayak ayak üstüne atıp oturmuş kızlarımız tekmelerle uyarılmaktadır.

Artık tesettüre uygun giyinmeyen ya da davranmayan türbanlı kadınlar bile eleştiri konusu yapılmaktadır.

Kadınlarımızın kendi bedenleri üzerindeki haklarına müdahale edilmekte, kaç çocuk doğuracaklarından, nasıl doğum yapacaklarına kadar her konuda baskı altına alınmaktadırlar.

Dönemin Başbakanı RTE’nin, “Demokratik açılım” kapsamında sivil toplum örgütleri ve “kadın örgütleri temsilcileri” karşısında yaptığı konuşmada “kadın erkek eşitliğine inanmıyorum” demesi her şeyi özetlemektedir.