Atatürk bir akşam yemeği yerken yanında bir yunan askeri bekler

Atatürke iyice kıl olmuştur yemek yiyişi haraketleri vb.

hep gözüne gözüne bakar sinirinden Atatürk farkeder bu durumu fakat bişey demez

iş büyüyünce Atatürk en sonunda rahatsızlanıp
yanındaki garsona yunan askerinin derdini sormasını söyler

ve o efsane cümleler başlar;

Neden bana aralıksız bakıyorsun der Atam
yunan askeri ise
savaştayken benim babamı öldürdünüz o yüzden bakıyorum der

Ve yüzyılın savaşını başlamadan bitiren sözler Atatürkün ağızından dökülmeye başlar

Babanda karşımda savaşmasaydı..