. Neyse ben liseye gittim. Pek bir beklentim yoktu. Orda çokta güzel olmayan ama aynı benim gibi sosyal olan bir kız vardı. Adı pelin diyorum . Ben bu Pelinle hafif konusuyordum aslında hoşlanmama ragmen bir gün buna hoşlandığımı söyledim .Bu reddetti ama öyle çok aşşağılama falan yapmadı olmaz falan dedi geçiştirdi bende peki dedim. Sonra ikinci döneme falan geçtik o arada ne ara konuşmaya başladığımı anlamadığım bir kız vardı. Adı Beyza . Gerçekten ne ara konuşmaya başladığımızı bile anlamamıştım.Ama biz onunla samimi olduk. Herkesle samimi olabiliyorum ama o daha ileriye geçebilmişti.8 senelik arkadaşlarım bile bu kadar değildi. Daha önce hiç uzun zamanlı bir ilişkim olmamıştı. Neyse biz bununla konuşurken ben mutlu olduğumu farkettim. Daha önce hiç birini gerçekten aşık olmamıştım.Bir şeyler hissetmemiştim. Aşk nasıl bir duygu haberim bile yoktu. Ama onunla konuşurken gerçekten mutlu oluyordum bağlıydım ona msj atan kızlara cevap bile vermiyordum onunla konusurken. Arada bir şey yoktu ve ben bunu değiştirmek istedim biraz konuştuk telefonla ve benim teklif etmemle çıkmaya başladık doğal olarak. Aradan 2 gün ya geçti ya geçmedi ben ayrılmak istedim. inanın sebebini bilmiyorum. Belki tam bir aptal olduğum için bilmiyorum belki de yeterli bakış acısına o zaman sahip degildim. Gerçekten bilmiyorum ama bir kez demiştim bitirelim diye. Aynı sınıftaydık yüzüne bile bakamıyordum. Sebebini soruyordu ara ara telefondan bense cevap veremiyordum abi sebebi yoktu cünkü. Bilmiyorum ona layık olmadığımı düşünüyordum. Sonra biz bununla bir kez daha çıktık dönem sonuna doğru artık okul bitmesine yaklaşıyordu ve ben yine 2 gün sonra ayrıldım. Evet haklısınız tam bir eşşegim belki bir p.cim bilmiyorum gercekten. Ama bu hala benimle konusmaya devam ediyor bende bir şey demiyorum hoşuma gidiyor onunla konusmak beni mutlu eden nadir insanlardan birisi