Yemeğimi yedim, biraz daha oturup odama geçtim, iş yerinden gelen abuk subuk maillerin arasında araç saçmalığına dair tek bir yazı yoktu.

bilgisayarımı kapatıp üzerimi değiştirirken garsonun gömleğimi çok beğendiği ve bir şeyleri toparlayabilmek adına girdiği garip ruh hali aklıma geldi, bakmayın, marka ürünlere tonla para dökmeyi seven biri olmadım hiç, giydiğim gömlek de mavi, gayet klagib ve sıradan bir gömlekti, yani ahım şahım bir durum yok ortada...

genelde seyahate çıkarken giysilerimi 2 çift almaya çalışırım, biri daima yedektir, valizimde duran paketi dahi açılmamış yedek gömleği alıp roof’a tekrar çıktım, garson’u yanıma çağırıp gömleği kendisine hediye etmek istediğimi söyledim...