daha çok küçükken tanıştım Göztepeyle. binlerce , onbinlerce kavga , akan belkide litrelerce kan , atılan sayısız yumruk , yakılan onbinlerce meşale , atılan taşlar ve sayısız deplasman.

dayım , göztepe tribünlerinin emektarlarındandı rahmetli. ilk maçıma lisenin yeni başlamasıyla gitmiştim. ankara deplasmanıydı. dayımlarca yüzlerce kişi toplanarak gittiğimiz için rahattımda aslında fakat o kadar düşündüğüm gibi rahat değildi. ufak gruplar halinde takılan taraftarlar her köşe başında karşılaştıklarında bir kavga oluyordu ve akın akın oraya ilerliyorduk. zevkliydi. isyan marşımızın ilk söylendiği maçtı.

tarafsız olarak söyleyebilirim ki o andan itibaren Türkiyedeki en iyi taraftar grubuna sahip olan takımın Göztepemiz olduğunu anlamıştım.

NOT: Gençler uzun soluklu bir hikaye olacak giblenirse ve o anlardan bugünlere kadar bütün yaşadıklarımı anlatacağım