Beyler devam edelim.

Murat dedi ki Sokaklarda yaşamak zordur, çetelere bulaşmayacaksın. Anlatmaya devam ederken burada sözünü kestim. Çeteler derken? dedim. işte beraber dolaşan çocuk çeteleri, veya çocukları kendisi için çalıştıran çeteler. Ben şaşırdım. Sen hiç denk geldin mi? dedim. Bir arkadaşım vardı, bir adam için çalışıyordu. Kaçmaya çalışınca bıçaklandı, neyse ki fazla derinden değildi, yaşadı. Açıkçası biraz korkmaya başladım. Çünkü yetim olsam bile hayatımda yetimhane ve Oya ablaların evi dışında yaşamadım hiç bir yerde. Sokaklarda böyle insanların olması beni endişelendirdi.

Peki sen nasıl geçiniyorsun buralarda? dedim. Mendil satıyorum, su satıyorum, araba temizliyorum, ayakkabı temizliyorum, yapılacak ne iş varsa yapmaya çalışıyorum. dedi.
Yemek falan nasıl yapıyorsun? dedim. Arada iyi insanlar çıkıyor, kafelerde falan çorba veriyorlar yemek ısmarlıyorlar. Ama onun dışında kazandığım paranın çoğu yemeğe gidiyor. dedi.
Ben biraz düşündüm. Peki bu çetelerden birine dahil olsan daha fazla para kazanmaz mısın? Yani en azından yaşadığın bir yer olmaz mı? dedim. Kahkaha attı, Onlar da sokaklarda yaşıyor, herkese eşit dağıtıldığını falan sanma, onların da liderleri oluyor. istediğine istediği kadar veriyor. dedi.

Peki şimdi ne yapacaktık? Sordum Murat şimdi ne yapacağız? diye. Bana dedi ki Sen gir şu bakkala, su al 5-10 tane. Poşete koy gel. Başımı tamam anlamında sallayıp girdim bakkala. Selam verdim aldım suları çıktım. Şimdi ne yapayım? dedim. Dedi ki ''Sen bu suları tanesi 50 kuruştan aldın değil mi? Şimdi trafiğe çıkacağız. 2-3 saat süren bir trafiğin ortasındaki adamın suya ihtiyacı olur. Sen girip suları 1 TL'den satacaksın. Parayı ikiye katlayacaksın.Düşündüm baya mantıklı geldi.Tamam, sen ne yapacaksın?dedim.Ben de mendil satacağım. Gece tekrar o parkta buluşalım.'' dedi. Tamam diyerek yola çıktım.