Senden çok uzaklara zütürür.
Küçükken seni attaa'ya zütürenleri,
musalla'ya doğru taşırken, sırtına binen yük bil ki tabuttan değildir
Etrafında neye ağladığını bilmediğin insanlarla tek ortak yönün var.
Diktiğiniz fidana can suyunu verdiğin adamın mezarına ilk suyunu dökmek.

Toprak yabancı değildir insana.
Küçükken yiyeni de vardır.
Büyüyüp gireni de...

Ve her şey sen, siz, onlar gittikten sonra başlar.
Ruhsuz beden kendini yalnız hissetmez üzülme.
O hissi yaşayacak olan da sensin.

Ne kaldı geriye ?
işe yarayanları ver bir ihtiyaç sahibine.
Yaramayanları yak.
Belki küllerinden doğar. Ne dersin ?