15 yaşında, kendimi kitlelere ispat etmek için türlü yollara başvurmuş ve sonunda çareyi fanatik bir repçi olmakta bulmuştum. iki üç beden büyük tişörtler giyip, belimde durması için kemer takmak zorunda kaldığım bol pantolonlar giyiyordum. Kemerli repçi, o asi görüntümün altında yaşadığım azabı anlatacak kelime bulamıyorum. Elim sürekli pantolonumda yukarı doğru çekmeye çalışarak iki yıl geçirmiştim. Ama vücuduma uyan daha dar bir pantolon giymeyi kendime hakaret saydığım için bu zulme katlanmak zorunda hissediyordum kendimi. Türkü ya da rock dinleyenler ikinci sınıf insandı, dünya reple kurtulacaktı, tüm iyi şeyler rep müzik sayesinde oluyordu. Tüm giydiklerim sanki seneye de giyersin denilip alınmış gibiydi ama rahatsızlık duymuyordum bundan.

Bol eşofmanımın üstüne, dizime kadar gelen rep tişörtünü giyip aynaya baktım. Kızın bana karşı şansı yoktu. Bir kaç sivilcem vardı gerçi, ama tişörtüm bu ekgiblikleri kapatıyordu. 23 yaşına geldim, boyum uzadı ama o tişört hala bana fazla büyük gelir.