Sizden kastım tüm insanlık. Kiminin amacı hatrı sayılır mevkiler, kiminin amacı onu bunu gibmek, kiminin amacı iyi maaşlı işler. Ölüm aklınızın umuru dairesinin sınırından bile geçmiyor. Geçse de gibinizde değil. Nazım Hikmet demiş ya bir insan öleceğini bile bile nasıl yaşar ? Ya unutmak ister, ya delirir. Nasıl unutabiliyorsunuz?

Ben unutamıyorum. Kimi sevgilisini unutamaz kimi ölen akrabasını unutamaz kimi geçmişte yaşadığı bir travmayı unutamaz. Ben ölümü unutamıyorum. Unutanları da anlayamıyorum. Sonu olan bir şey için çabalayanları anlayamıyorum. Her dakika bu yüzden beynim zonkluyor, uykularım kaçıyor.

insan mısınız lan siz? Hayır demiyorum ki ölüm var dininizi yaşayın. Din olsa yaşanır zaten o ayrı bir konu. Ama ölüm yani arkadaş bundan ciddi mesele mi var ne iş dıbına koyayım ya.