Yine bir Hint Metni: brihadaranyaka upanişad

\"o korku duydu, çünkü yalnızlık korku yaratır. eğer benden başka hiçbir şey mevcut değilse niçin korkayım ki? diye düşündü. o zaman korkusu geçti, korkacak hiçbir şey yoktu; çünkü korku ikinci bir varlık olduğu zaman gelir.\" (1.4.2)

Ve bir hadis:

\"Ben gizli bir hazine idim, bilinmek istedim (bilinmeye muhabbet ettim) ve kâinatı yarattım.\" (Acluni, Keşfü\'l-Hafa, II/132) Bir Hadis

---

Zaman-mekan
Başlangıç-son
ve madde

kavranamayan adı dahi konulamayan yüce Yaratıcı, sınırsız derecede soyuttan (Ain) sınırsız derecede somut (Ain Soph) seviyesine tezahür etti
Yani “Mutlak Hiçlikten Mutlak Varlığa tezahür etti
Böylece Hiçlikten varlık meydana geldi.
Mutlak Varlık (Ain Soph) seviyesini izleyen sonraki aşama Sınırsız Işıkdır. Ancak dikkat edelim, burada bahsedilen ışık asla bildiğimiz ışık değildir. Sadece bir sembol
Sınırlı insan aklının sınırsızı anlaması mümkün olamayacağından Kabala bu tür benzetmelere pek çok kez başvurur.
Işığın var ediliş nedeni ise Mutlak Varlığın o muazzam gücüne ve şiddetine, sonraki aşamada yaratılacak sistemin (Yaratılış) dayanmasının henüz mümkün olmamasıdır.
Mutlak Varlık’tan tezahür eden ve ona göre bir kademe daha somutlaşan bu tanrısal ışık tüm Varoluş’u sarmalar, fiziksel ve ruhsal yaratılışımızın başlangıç noktasını oluşturur.

“..ve Elohim’in Ruhu Suların Yüzü Üzerinde Hareket Ediyordu.” deyişindeki “Elohim’in Ruhu” kavramı, O’nun yavaş yavaş Varoluş’a yaşam vermeye başlayan Sınırsız Işığına atfedilir.