iki yıllık ilişkim biteli bir ay olacak. Aldatıldım ve daha kötüsü kullanıldım. Belki de en başından beri aldatılıyordum. Gözlerimin içine baka baka bana yalan söyledi. Ayrılmadan bir gün önce hiçbir şey söylemedim ve sadece gözlerinin içine bakıp ağladım. Onun da gözleri doldu. Ertesi gün her şeyi anlattım ve telefonu yüzüme kapattı. Üç hafta sonra tekrar konuştuğumuzda bana söylediği şey "konuşmama izin vermedin" oldu; kendini aklamaya çalıştı. Sonra da telefondan beni engelledi. Rehberimde benim tanıdıklarımdan çok onun arkadaşlarının numarası vardı. Herkes bizi bilirdi. Bu yaz ailemle tanıştırcaktım. O kadar çok acı çekiyorum ki... Onda tek güvendiğim konu beni aldatmayacağıydı. Ne zaman güvensem hep hayal kırıklığı yaşıyorum... Bu kadar basit mi sevmemek? Bu kadar kolay mı seveni harcamak be?..