hala seninle ilk ictiğim içkinin peşindesin
hala beynimin bir tarafında
kücük cocuklar gibi oturmuş
beni beklemektesin
artık dönüşü yok içtiğim sigaraların
göğüs kafesimin en derinindesin

Sktiğimin kafiyeleri hiç bir zaman
Tamamlamadı mahallemin sönmüş direklerini
Aman ha!
Unutma seninle oturduğumuz o bankı
Metronun çıkışında bekliyorum hayallerini
Sana aldığım martıları da bırak
Seninle oturduğumuz o bankı tut getir

Ben uzun yola çıkar gibi hazırlıklıyım
Bana bir adım gelmene!

Fakat şiir yazmak kötu bir sey gülüm!
Sensiz yaşamak hala çok kötü bir sey
Beynim unutuyor yaşamayı!
Ellerim istemiyor artık yazmayı!