aslında yalnız değildim her günümü birlikte geçirdiğim bir dostum vardı, üniversitede vakit geçirdiğim arkadaşlarım vardı, sevdiğim kızla da konuşuyordum.

sonra ani bir kararla üniversiteyi bıraktım sınava yeniden hazırlanmak için. ardından olanlar oldu. dostum şehirdışına çıktı, sevdiğim kız başka biriyle yurtdışına, ünide vakit geçirdiklerimi katmıyorum çünkü üni arkadaşlıklarını bilirsiniz, yavandır.

bu arada sınavı da kazanamadım. aylardır evden dışarı çıkmıyorum. anca sigara almak için o kadar. kimseyle konuşmuyorum etmiyorum. derin bi yalnızlık ve boşluk var üzerimde. daha fazla sigara içmeye başladım, iştahımı kaybettim, giderek daha fazla zayıfladım. bitik yitik bir haldeyim. ailem de benden umudu kesti, onlarla da konuşmuyorum. nasıl düzelirim bilmiyorum. param olsa pgiboloğa giderdim ama o da yok. kaldım öyle arafta..