jonathanla konusmaya devam ettikçe ona ısınıyordum. Hayatı boyunca insanlardan kaçmış olan ben birine karşı iyi hisler besliyordum. Belkide onda kendimi görüyordum. Belkide ikimizde aynı frekanstan çalıyorduk. Neyse ben hikayemize kaldığım yerden devam ediyorum sizi sıkmadan.

Ben: Saat baya geç oldu jon. Bu arada sana jon diyebilirmiyim.
Jonathan: Bence sakıncası yok yüzbaşı (steve aynı zamanda captan amerikanin ismidir ve cizgi romanda kendisi yüz başıdır)
Ben: Başka zaman gorusuruz jon.
Jon: iyi geceler steve

mekandan çıkarken ceketimi yavaşça gecirip bir sigara yaktım. Sadece bir hava gecenin ıssızlığı ve yıldızlar. Garip ama iyi bir gece geçiriyordum sanırım. Tabi bide cam kırılmasaydi.
Gerçekten ne alaka şimdi önümdeki kahvecinin camı kırılmıştı.