\'\'Bütün hikayelerim tükendiğin de kendi hikayemi anlatacağım,Öleceğim gün az da olsa senden bahsedeceğim\'\'

Çıkmaz bir mahallenin en ucunda, köşedeki avlusu olan kiralık evde yarınlarımızı beklerken,biz bütün çocuklar top oynamayı çok severdik.
Annelerimizi çok severdik,her akşam eve döneceğimiz anlamsız bir hüznü içimizi kaplar durur, sokaklarda uyuyacak kadar birbirimizi çok severdik.

Bir keresinde hızla gelen motorgiblete aldırmadan oynadığımız şenli oyunların birinde tekerlekler ayaklarımızın üzerinden geçerken, sadece duvarlara ve asfaltlara bir söz verdik.

Daha Güzel bir top alacaktık.
Hiç bir komşunun bıçağının patlatamayacağı,Her arabanın altından kolayca çıkabilecek kadar güzel olacaktı.