Genelinin bir cacık olmadığı topluluktur. ilk yıl itibariyle iki tarafında işi karşı cinse karşı duyulan cinsel açlıktır. Sorgulama, okuma vs hala yapılamamıştır. Yıllar sonra ortaya sunacağı tezlerdeki fikirler bile kendisinin değildir. Çoğunun okuduğu ve okuyacağı kitap sayısı 5i geçmeyecektir. Çevresindeki başarılı insanları aşağılama kompleksleri devam edecektir. Yüksek ihtimalle de çoğu atanamayacaktır. Sahi amaç 8-17 devlet kurumunda çalışmaksa daha sıkıcı ne olabilir ki? Çoğu memur, ezber sisteminin devlete kazandırdığı vasıfsız elemandır. Öğretmenler bile buna dahil. Kafasına kazınanı sorgusuz bir şekilde kabul eden öğretmen, yüksek ihtimalle fikirlerini değiştirmeyecek ve yetiştireceği öğrencilerini de bu sorgulamadığı bilgisiyle birer robota çevirecektir. Robert Caldinin de dediği gibi \"uzman söylüyorsa doğrudur\" algısı topluma empoze bir biçimdedir. Tüm argümanları reddedip o kişinin uzman kimliği altında söylediği her şeyi sorgusuz sualsiz kabul ediyoruz ve söylediklerine ikna oluyoruz.
Çoğunluğunun kelime dağarcığı 100ü geçmez. Çoğu zaten yalnızca derdini anlatacak kadar ana dilini biliyor. Üniversiteyi bırakma sebeplerimden biri de budur. Arkadaşlar üniversiteye gidince bir cacık olmuyorsunuz. Mühim olan kendinizi yetiştirmek. O çok sevdiğiniz 4 senelik bölümden mezun olduktan sonra ilkokul mezunu bir patronun emrinde ömür çürüteceksiniz. Ya da torpille atanmış ciğeri beş para etmez bir müdürün ağız kokusunu çekeceksiniz. Fikir sunun gençler. Kendi fikirleriniz, kendi dünyanız, kendi çabanız olsun. Söylemekten korkmayın onları. Geçen sene bir toplulukta yaptığım konuşma sırasında canlı yayını kesmişlerdi. Korkuya tutsak olmayın. Ben korkmadım konuşurken ama onlar insanlara izletirken korktular. Sistemin kölesi olmayın, sistemi köle yapın. Birileri istedi diye o salak bölümlerde okumak zorunda değilsiniz.