Her şey normal gidiyordu yakında açılacaktım ama bunu yüz yüze iken yapmak daha mantıklı geliyodu bana. O sırada corona yasakları azalmaya başlamıştı. Zeynep'e buluşmak istediğimi söyledim ve o da kabul etti. Ama ne yazık ki buluşmaya 2 gün kala gitti kendi ayağını kırdı. O da beni kendi evinin orada bir parka çağırdı. Orda açılmam kendimde saçma olacağı için bir süre daha bu işi ertelemeye karar vermiştim. Buluşma günü geldiğinde heyecandan geberecektim nerdeyse. Aylar sonra onun yüzünü görecektim. Onu gördüğümde koltuk değnekleri ile yürümeye çalışıyordu ve bu cidden canımı acıtmıştı. En son daha fazla zorlanmasın diye onu kucağıma aldım ve parktaki banklardan birine oturttum. Kimsenin görmeyeceği bir kısımdaydık. Bir süre birbirimizle bakıştık ve o sırada bi saniye maskeni çıkarsana dedi. Bende çıkarıp tamam noldu ki diyecektim birden dudaklarıma yapıştı. Deli gibi öpüşüyordu adeta. Aniden o adrenalinle seni seviyorum Zeynep dedim. O da bende seni seviyorum bitanem dedi. Cidden hayal ettiğimden daha iyisini elde etmiştim.